Naar mijn indruk kunnen verschillende redenen aangevoerd worden, waarom de 'economische crisis' minder ingrijpend is dan werd aangekondigd en zeker niet is te vergelijken met de situatie in 1935. (Ik praat alleen over de Nederlandse situatie).
1. De gemiddelde leeftijd van de bevolking is na de oorlog sterk gestegen, waardoor een aanmerkelijk deel van de bevolking gepensioneerd is, een (vrijwel) vast inkomen heeft en daarmee de bestedingen op peil houdt.
2. Er is na de Tweede Wereldoorlog een vangnet aan sociale voorzieningen ontstaan, dat in belangrijke mate de gevolgen van werkloosheid mitigeert. Ook dit heeft een dempend effect op het dalen van de bestedingen.
3. De overheid heeft op min of meer Keynesiaanse manier aanzienlijke impulsen gegeven aan de economie; ook daardoor behoefden de bestedingen minder te krimpen dan anders het geval zou zijn geweest. Een consequentie is daarbij wel dat het overheids tekort in de belangrijkste Europese landen aanzienlijk is gestegen en de verschillende regeringen met zorg vervult. Uit de berichtgeving komt naar voren dat de verschillende regeringen sterk en zeer snel willen bezuinigen om de overheidsfinanciën weer in evenwicht te brengen. Vermoedelijk is men daarbij te sterk aan het bijsturen.
4. Het welvaartsniveau is na W.O.II zeer sterk gestegen, daardoor zal een teruggang van het nationaal inkomen van enkele procenten minder desastreuze gevolgen hebben dan in 1935.
5. De koers van de dollar ten opzichte van de Euro is gestegen; dat is minder ernstig dan men wel suggereert: immers de import van goederen uit het dollar gebied wordt duurder en de export wordt goedkoper. Daardoor wordt onze betalingsbalans positie verbeterd.
Het lijkt me toe dat de economie zich wel eens sneller kan herstellen dan men verwacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten